Nire esku (A. Guilló)

Tinko, adorea, emantzipazioa.

Energia handia du, haserrea adierazi nahi du eta. Rhythm’ blues estiloan kokatuko nuke, melodiaren eskalagatik eta akordeengatik. Koruek gospel ekarpen erritmikoa erakusten dute. Kontu berezia izan dugu instrumentuek elkar ez zapaldu eta isiluneak sortzeko, horrela bakoitzak indar handiagoa hartzeko.

Orbelaren pare (A. Guilló)

 Izar eroriekiko enpatia transmititu nahi da. 

Musikari baten istorio bat kontatzen da, famarekin mozkortu eta iparra galtzen duena, lehen bertsoa errezitatuz, bigarrenean apal kantatuz eta gero abesti aire osoa hartuz, koruek dotore jantzi eta perkusioaren txa-txa-txa patroiak jostura polita emanez.

Tuneletik (A. Guilló)

Pozik adorea.

Kantu honetan taldeko elementu guztiek ehun erritmiko egokia osatu dute. Energia handia askatzen du eguneroko presa eta errutinen tuneletik irten eta tren horretatik ihes egitera gonbidatuz. Azpian “conga de comparsa” patroi erritmiko afrolatinoaren kutsua antzeman daiteke.

Zu ere etorriko al zara? (A. Guilló)

Oroitzapenak sortu duen ekaitza.

Hemen giro intimista eta nostalgikoa eraiki nahi izan dugu, Koska sortu zeneko melodia batean oinarrituz. Kontu handiz, hanka puntetan, sartuko da oroitzapenaren barruan. Zu ere etorriko al zara nigana?

Burua makurtu gabe (A. Guilló)

Asertibitatea, adorea, ekimena. Zapalkuntza jasan ezina.

Izenburua eman dio proiektuari. Diskoa eta kantuen irudia izenburu honi dagokio. Hiru zati ditu, sarrera luze narratiboa non istorioa deskribatuko den, haustura eta, azkenik, estilo afrolatinoen moduko korua etengabe errepikatzen dena, non kantaria rap modura, koruari erantzun eta pertsonaia ihes egitera animatuko duen.

Heldu da egunsentia (A. Guilló)

Nahigabearen bukaera. Itxaropena. 

Gauaren eta tristuraren isiltasunari begira eraiki da abestia, itxaropena pizten den unetik nolabaiteko aire pixka bat hartuz. Sail erritmikoari rockaren historian hainbat aldiz erabili den bolero kutsua dario, interpretazio hau ere hanka puntetan eginez.

Oraindik ametsetan (A. Guilló)

Udako oroimina.

Aspaldiko baladen airera egin den kantua, 12/8 konpasean. Itsasoak galdutako norbaiten nostalgiari abegia egingo dio, pasa den udan sentitutako hutsunea eta galdutako esperantza aipatuz.

Alderantziz (A. Guilló)

Frustazioa. Dena ateratzen zait alderantziz.

Errezitatua eta rapa ditu.Azpiko erritmoa 80 hamarkadako R&B-etik ateratakoa dirudi,“Nire esku” bezala.Baxuaren oinarria etengabe errepikatzen da, antzinako blues eta R&Betan bezala.

Gesala eta argitasuna (A. Guilló) 

Abesti instrumentala. 

Gitarra dotore bat, erritmo aberatsa eta korua. Latitudearekin batera argitasunaren nahiz itsasoaren kolorea edo jendearen izaera ere aldatzen direla nabaritzean sortzen den sentsazioak egin zuen abesti hau, eta egungo partaideekin jantziago geratu da.

Ur gaineko bitsetan (A. Guilló)

Udako lagunarte luzeak, jaiak.

Abesti honek alaitasunera gonbidatzen du, parranda bat deskribatzen du, bai testu aldetik, kantatuz, eta instrumentalki, rockean aldi askotan entzun izan diren baliabide latinoak erabiliz.